22 / 52
Iona Stichting
Jaarverslag 2014
20
Jops stond alleen. In die periode ont-
moette zij de antroposofie. Bijna een
halve eeuw later, terugkijkend op haar
leven met de antroposofie, schreef ze
bij haar
100
ste
verjaardag:
“Waar gaat
het om?” - “Het gevoel hebben dat je
op weg bent een waarachtig mens te
zijn. Zó kan de waarachtige mens in
ons worden geboren als wezen, als
antroposofia.”
Woorden van Willem Zeijlmans, die zij
had opgeschreven voor de Iona
Stichting waar ze in
1968
bestuurslid
geworden was.
1968
, het jaar van het
keerpunt in de Vietnam oorlog, van de
Parijse studentenopstand en van de
oprichting van de Club van Rome en
van de wereldwijde discussies over
pesticiden die de aarde vergiftigden.
Niet veel later klopte een aantal jonge mensen op de deur van de Iona Stichting.
Zij waren hevig bezorgd over de vergiftiging van de aarde. Zij wilden biologisch-
dynamische voeding verkrijgbaar maken in iedere supermarkt. Toen toonde Jops
van Beuningen hen wat het is om mee-enthousiast te zijn. Door bemoedigende
woorden, door kritische interesse, door krachtige financiële steun van de Stichting
kregen deze jongeren, waarvan enkelen later bestuurslid werden, precies dat gevoel
dat zij op weg waren - op weg om waarachtige mensen te worden.
Maar hoe kwam de Iona Stichting aan het geld om zo’n initiatief te kunnen
financieren? Dankzij Jops. Door haar rijke en creatieve spirituele belangstelling
voelde zij de potentie van haar kapitaal als een uitdaging en een verantwoordelijk-
heid. Met initiatiefnemer Jan van der Linden werden plannen gemaakt voor een
Centrum voor Vrij Geestesleven. Maar tegelijkertijd had Professor Lievegoed een
vergelijkbaar ideaal en deed een oproep voor de financiering van zijn Vrije
Hogeschool. Tussen de beide krachtige initiatiefnemers raakte Jops in de knel,
maar zij verstond de kunst om een bemiddelende rol te spelen. Uiteindelijk was ze
de hoofdfinancier voor de aankoop van de Reehorst en de bouw van het Ionage-
bouw in Driebergen, via de Iona Stichting, waarbij absoluut niemand mocht weten
dat zij de schenkster was. Tevens werd hiermee - en passant - de eerste ontplooiing
van de Iona Stichting mogelijk. In die stichting was Jops de stralende kracht.
Met uitgestrekte armen ontving ze ons in de bestuursvergadering en bracht die op
niveau met haar hartelijkheid, maar ook met haar vruchtbare kritiek. In haar huis
in Brasschaat hebben wij regelmatig vergaderd, gedineerd en plezier gehad, niet
zelden met tranen van de lach.
In België ontplooide Jops, in samenwerking met de Iona Stichting, enorme
activiteiten. Een voormalig arts van het Iona Instituut voor gehandicapten in
Kessel, dat zij voor een belangrijk deel financierde, vat samen: A
h wel, ze was een
pilaar!
Dergelijke woorden ook over de Blauwe Bloem in Antwerpen. Van het
Jops van Beuningen; samenwerken
in het licht van de Iona Stichting